Setting

Psychoterapia współuzależnienia ma charakter systematycznych sesji odbywających się z reguły jeden raz w tygodniu i trwających 50 minut.

Dla kogo?

Zapraszam na nią osoby żyjące w związku z osobą uzależnioną, dla których funkcjonowanie w długotrwałej, trudnej i niszczącej sytuacji życiowej ogranicza w sposób istotny swobodę wyboru postępowania, prowadzi do pogorszenia własnego stanu i utrudnia zmianę własnego położenia na lepsze. Ze współuzależnieniem mamy do czynienia jedynie w przypadku osób dorosłych, ponieważ tylko one dobrowolnie wchodzą w dysfunkcjonalny związek i trwają w nim.

Zadbaj o siebie

Jeżeli w Twoim funkcjonowaniu występuje jedna lub więcej z poniższych cech, psychoterapia współuzależnienia jest dla Ciebie:

Twoje myśli, uczucia i zachowania uporczywie koncentrują się wokół zachowań partnera/ki związanych z uzależnieniem.

Doświadczasz subiektywnego poczucia konieczności kontrolowania zażywania substancji psychoaktywnych przez partnera/kę lub odciągnięcia go od robienia tego.

Różnorodność Twoich zachowań w związku z piciem czy braniem partnera/ki jest usztywniona i ograniczona, utrwalił się u Ciebie sztywny schemat kontaktów z partnerem/ką, obejmujący okresy czynnego bycia w nałogu i chwilowej abstynencji.

Oczekujesz na okresy poprawy relacji z partnerem/ką, lecz jednocześnie automatycznie hamujesz przyjemne emocje, które w takich momentach się pojawiają.

Doświadczasz niemożności rozstania się ze swoim partnerem/ką i paradoksalnie Wasz związek umacnia się po kolejnych incydentach alkoholowych/narkotykowych lub próbach odejścia.

Uczuciami, które często przeżywasz, są drażliwość, lęk, niepewność, chwiejność emocjonalna, zagubienie, poczucie bezradności, gniew, smutek, wstyd, upokorzenie, poczucie winy... W ich następstwie pojawia się u Ciebie poczucie krzywdy jako odpowiedź na doświadczane cierpienie, poczucie niesprawiedliwości i burzenie porządku osobistego.

Zaprzeczasz oczywistym faktom problemu alkoholowego/narkotykowego partnera/ki, usprawiedliwiasz go ("To moja wina", "Powinnam być dla niego lepsza", "Powinienem być lepszym mężem").

Łagodzisz skutki jego/jej nałogu (np. usprawiedliwiasz nieobecności w pracy, ukrywasz przed otoczeniem incydenty).

Przypisujesz sobie nadmierną odpowiedzialność za stany i reakcje innych ludzi.

Towarzyszą Ci postawy autodestrukcyjne, zaprzeczanie własnym potrzebom, lęk przed zmianą i samotnością.

Jaki jest cel terapii?

Często jest tak, że osoby żyjące w związku z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych  zgłaszają się do psychoterapii współuzależnienia w momencie konfrontacji z bezsilnością wobec nałogu partnera/partnerki, gdy brakuje im pomysłów na to, co zrobić, by partner/ka przestał pić/brać. W psychoterapii współuzależnienia pracujemy nad złudzeniami dotyczącymi ich własnych możliwości poradzenia sobie z piciem/braniem partnera/ki. Psychoterapia stawia sobie za cel udzielenie osobom współuzależnionym pomocy w wycofaniu się z odpowiedzialności za alkoholika/narkomana, a skoncentrowanie się na odpowiedzialności za siebie

Psychoterapia współuzależnienia

nataliawieteska.pl

Proudly created with webwavecms.com

Adres:

ul. Leśna 1B

46-053 Suchy Bór

Kontakt:

tel: +48 733 340 888

email: poczta@nataliawieteska.pl